تابستان که رخت بر می بندد و زمستان که از دور دستها پیدا می شود، آثارش را می توان بر روی دست و صورت خود یافت. با آمدن پاییز بتدریج خشکی روی پوست دست و صورت پدیدار می‌شود و اگر بموقع راه‌حل مناسبی برای برطرف شدنش یافت نشود به خارش یا قرمزی نیز منجر می‌شود.
این خشکی در برخی افراد با توجه به منطقه زیستی و ژنتیک، شدت بیشتری دارد. به همین دلیل با دکتر مجتبی امیری، متخصص بیماری های پوست و مو در این باره گفت وگو کردیم.
چرا در این فصل پوستمان خشک می شود؟
برای بررسی علت خشکی پوست باید ابتدا کمی درباره ساختمان پوست صحبت کنیم. این اطلاعات به ما کمک می کند عواملی که باعث خشکی می شود، شناسایی کنیم. لایه خارجی پوست، یک لایه زایا محسوب می شود. پوست مدام در حال تکثیر است و به طور نامحسوس نیز ریزش می کند. این ریزش دائمی است و هیچ گاه قطع نمی شود. لایه خارجی، نسبتا خشک است. خشکی طبیعی پوست در واقع از پوست محافظت می کند. رطوبت، مکان مناسبی برای میکروب هاست و اگر این لایه رطوبت زیادی داشته باشد دیگر قادر به محافظت از لایه های زیرین نخواهد بود. برای این که پوست لطافت و طراوت طبیعی داشته باشد مکانیسم هایی دفاعی وجود دارد که پوست را مرطوب نگه می دارد.
لطفا درباره این مکانیسم ها هم توضیح دهید.
این مکانیسم همان غدد تعریقی است که هم عامل دمای بدن را تنظیم می کند و هم پوست را مرطوب نگه می دارد. هر گاه غدد تعریق دچار مشکل شود پوست نیز طراوت طبیعی اش را از دست خواهد داد. غدد چربی نیز نقش مهمی در چرب و مرطوب شدن پوست دارد. علاوه بر همه اینها یک نوع لیپید که به فاکتور مرطوب کننده پوست معروف است با شست وشوی زیاد پاک می شود و با تداوم این وضع پوست سالم دچار بیماری ای به نام اگزاما می شود.