نخستين بار بوقلمون در مكزيك توسط جهانگردان اروپايي مشاهده شد. آن ها اين پرنده را با خود به اروپا بردند. پس از آن در ايتاليا، فرانسه و انگلستان بوقلمون پرورش داده شد. با كشف آمريكا مهاجران به خوبي با اين پرنده و مزه آن آشنايي داشتند بنابراين به سرعت پرورش و مصرف بوقلمون در آمريكا گسترش يافت به طوري كه هم اكنون ايالات متحده و اتحاديه اروپا به ترتيب اولين و دومين توليدكننده و نيز مصرف كننده گوشت بوقلمون در دنيا هستند.
در ايران نيز تا پيش از دوره صفويه جوجه بوقلمون يافت نمي شد و اولين بار ارامنه اي كه براي تجارت از ايران به اروپا رفتند، بوقلمون اهلي را با خود به ايران آوردند و آن را به شاه عباس تقديم كردند و بعد به دستور شاه، تخم بوقلمون در خانه هاي ارامنه تقسيم شد تا آن ها به پرورش اين پرنده بپردازند.
امروزه با گذشت سال ها با پيشرفت علوم ژنتيك، تغذيه و مديريت و تاثير آن ها بر پرورش بوقلمون سبب شد تا پرورش بوقلمون از حالت سنتي خارج شده و نوع جديدي از بوقلمون هاي صنعتي به وجود آيد كه گوشت آن حاوي پروتيين زياد و چربي و كلسترول كم تري است.