ظروف گیاهی و کاغذی را جایگزین ظروف یکبار مصرف پلاستیکی کنید
محققان معتقدند ظروف يك‌بار مصرف پلاستيكي به‌علت دارا بودن مواد نفتي و خاصيت تجزيه‌ناپذيري آن تا 500 تا هزار سال در خاك ، مواد شيميايي آن به‌تدريج از طريق خاك وارد زنجيره غذايي انسان مي‌شود
در حال حاضر ايران يكي از پنج كشور اول دنيا در استفاده از ظروف يك‌بار مصرف است، به‌طوري كه فقط در سال 84، 570 هزار تن ظروف يك‌بار مصرف در كشور استفاده شده است و اين درحالي است كه به گفته معاون محيط زيست انساني سازمان حفاظت محيط زيست تقريباً 100 درصد اين ظروف پلاستيكي هستند و مي‌توان اذعان كرد كه ظروف گياهي نتوانسته‌اند حتي يك درصد مصرف مردم را به خود اختصاص دهند. اغلب مردم بويژه در مراسم‌هاي مذهبي، جشن‌ها و سوگواري‌ها به‌جاي استفاده از ظروف چيني و ملامين از ظروف يك‌بار مصرف استفاده مي‌كنند. با اين وجود كارشناسان زيست‌محيطي بارها هشدار داده‌اند كه استفاده از اين ظروف بايد در كشور ممنوع شود.
معاون انساني سازمان حفاظت محيط زيست با اشاره به تجزيه‌ناپذير بودن مواد پلاستيكي در خاك و اثرات زيانبار زيست‌محيطي آن مي‌گويد: «ظروف پلاستيكي موسوم به (PP) پلي پروپيلن به‌علت اين‌كه از منابع نفتي توليد مي‌شوند، سال‌هاي طولاني در خاك باقي مانده و جذب نمي‌شوند، البته بايد ظروف (PET) پلي اتيلن ترفتالات مثل بطري‌هاي آب معدني، نوشابه و دوغ را از اين ظروف جدا كرد، چرا كه اين بطري‌ها به‌علت ضخامت قابل قبولي كه دارند، بازيافت مي‌شوند.خوشبختانه تكنولوژي بازيافت ظروف (PET) در كشور راه‌اندازي شده است، به‌طوري كه هم‌اكنون در مشهد اين ظروف در مرحله بازيافت به شكل لايه‌هاي چيپس درآمده و براي ساخت وسايل مختلف مثل كليد برق و اسباب‌بازي به چين صادر مي‌شوند، اين درحالي است كه پلاستيك سبك و نازك به هيچ‌وجه و در هيچ كجاي دنيا قابل بازيافت نيست و پس از مصرف به‌عنوان زباله وارد خاك مي‌شود.»
يکي از کارشناسان ذيربط اين مواد را براي خاك بسيار مضر و خطرناك مي‌داند و معتقد است: «وقتي اين ظروف به‌صورت زباله در خاك مي‌مانند، به شكل عايق عمل مي‌كنند، به عبارتي اين مواد از تبادل هوا ميان مولكول‌هاي خاك جلوگيري كرده و مانع تنفس طبيعي خاك مي‌شوند، بنابراين هرچه از نفوذ اين مواد به خاك بيشتر جلوگيري شود، به همان ميزان خاك نيز بهتر حفاظت خواهد شد، در غير اين صورت حتي اگر تجزيه هم شوند، مواد نفتي به‌عنوان يك ماده اضافي در خاك باقي مانده و تركيب طبيعي خاك را به‌هم مي‌زند.»
در برخي منابع معتبر نيز اشاره شده است که اين ظروف مي توانند ناقل بيش از 118 نوع بيماري به مصرف کنندگان باشد. با توجه به نظر متخصصين تغذيه اگر آب به بيشتر از 6 ماه در ظرف هاي PET قرار بگيرد، آلوده شده و غير قابل استفاده است .
اما راه حلي که براي حل اين مشکلات وجود دارد و امروزه در بسياري از کشورها طرفداران بيشماري پيدا کرده است استفاده از ظروف يکبار مصرف با منشاء گياهي و از بازمانده هاي نشاسته ذرت، برنج، سيب زميني و گندم ميباشد. ظروف يکبار مصرف گياهي در مدت 3-6 ماه در طبيعت تجزيه شده و به موادي سازگار با محيط زيست تبديل مي شوند، همچنين از بقاياي آنها مي توان در خوراک دام استفاده نمود.
همچنين ظروف يک بار مصرف کاغذي نظير ليوان کاغذي که در ايران طرفداران بيشتري دارد و توليد آن انبوه تر است.