مصرف گوشت بوقلمون در كشور ما نسبت به سال گذشته 20 تا 25 درصد رشد يافته است. در حال حاضر بوقلمون از كشور كانادا و انگلستان به صورت جوجه يك روزه به كشور ما وارد مي شود به طوري كه هر جوجه بوقلمون يكروزه 130 گرمي با قيمتي بين 3000 تا 3500 تومان در اختيار پرورش دهندگان اين پرنده قرار مي گيرد.جوجه هاي بوقلمون ايراني نسبت به نوع كانادايي آن داراي ضعف هاي نژادي هستند. در پاهاي اكثر_ جوجه بوقلمون هاي ايراني بعد از چند روز زخم هاي عفوني مشاهده مي شود، از اين رو نگهداري آن ها در مقايسه با جوجه هاي يكروزه كانادايي چندان مقرون به صرفه نخواهد بود.

به طور كلي بوقلمون ها از دو نژاد برنز آمريكاي شمالي و سفيد هلندي تشكيل مي شوند كه در حال حاضر بوقلمون هاي نژاد برنز وحشي بيش تر با مقاصد تجاري توليد مي شوند كه از علت هاي اصلي آن مي توان به سينه پرگوشت و پهن اين نمونه اشاره كرد. وزن متوسط بوقلمون در سنين بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 18 كيلوگرم و ماده اين نژاد بين هشت تا 16 كيلوگرم و در نژادهاي ريز جثه نر حدود هشت كيلوگرم و ماده حدود پنج كيلوگرم است.
تبديل تخم به جوجه بوقلمون 28 روز طول می کشد و وزن يك بوقلمون گوشتي ظرف مدت يك هفته به دو برابر مي رسد و در سن چهار هفتگي 40 بار سنگين تر از روز اول مي شود و در طول دوره پرورش 14 تا 18 هفتگي به وزن مطلوب جهت كشتار مي رسد.
فضاي موردنياز براي پرورش و نگهداري 10 بوقلمون دوماهه يك مترمربع می باشد و براي هر 10 بوقلمون سه ماهه دو مترمربع و از چهارماهگي به بعد 5/2 متر مربع بايد در نظر گرفته شود.
40 درصد گوشت بوقلمون قرمز و 60 درصد آن گوشت سفيد است و به طور كلي از هر بوقلمون آماده براي كشتار 65 درصد گوشت به دست مي آيد.
علاوه بر گوشت بوقلمون كه از ارزش غذايي بالايي برخوردار است، چرم خام حاصل از پاهاي اين پرنده نيز براي تيكه دوزي روي انواع كيف و كفش مورداستفاده قرار مي گيرد.
نيازهاي تغذيه اي بوقلمون برحسب سن متغير است. همچنان كه سن اين پرنده افزوده مي شود نيازهاي پروتييني، ويتاميني و مواد معدني بدن اين حيوان كاهش مي يابد و بر نيازهاي آن به مواد انرژي زا افزوده مي شود.
پرورش بوقلمون از جمله فعاليت هايي است كه تجربه، آگاهي و دانش بالايي را طلب مي كند و فعاليت در اين زمينه براي افراد آگاه و با تجربه قطعاً سودآور خواهد بود.
بوقلمون در طبقه بندی حیوانات از خانواده مله اگرینه ( melegrine )و جنس مله اگریس ( meleagrinae ) میباشد در این جنس سه گونه وجود دارد که عبارتند از مکزیکی آمریکایی و هندو راسی دو گونه اول اجداد بوقلمون های فعلی بوده ولی گونه سوم هنوز به صورت وحشی باقیمانده است .
بوقلمون از کشور مکزیک به تمام جهان راه یافته در حالی که از نام آن اینگونه به نظر میرسد که منشا آن کشور ترکیه ( turkey ) است .
بوقلمون پرنده ایست که دارای جثه ای نسبتا درشت میباشد . بطور معمول وزن متوسط این پرنده در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 14 کیلوگرم و ماده این نژاد بین 7 تا 8 کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود 8 کیلوگرم و ماده حدود 5 کیلوگرم است . چنانکه ملاحظه میشود وزن جنس ماده در هر دو نژاد بمقدار قابل ملاحظه ای کمتر از نرهای همان نژاد است و شکل جنس ماده نیز ظریف تر و باریک تر از پرنده نر است .
سر حیوان نسبت به جثه ، در مقام مقایسه با سایر پرندگان ، کمتر از متوسط است و پوشیده از پوستی چین و کرکدار میباشد . در عقب سوراخ های بینی در جنس نر زائده ای گوشتی شکل وجود دارد که در حال عادی قریب به 5سانتی متر و در مواقع تظاهرات و تمایلات جنسی به 10 سانتی متر میرسد . معتقدند که این زائده و سایر زوائد ریز و درشت گوشتی که در قسمت های بدون پر یا کم پر حیوان وجود دارد نوعی وسیله حسی و مظهر واکنشهای حسی حیوان است . زیر گردن بوقلمون نیز پرده ای گوشتی شبیه به غبغب مشاهده میشود . پوست پشت سر حیوان از جمله زائده بزرگ در مواقع ابراز تمایلات حسی بخصوص جنسی، رنگهای مختلف به خود میگیرد ولی در حالت عادی قرمز گلی رنگ است
در روی سینه بوقلمون ها دسته ای موی سخت وجود دارد که رشته های آن مانند سیم های فولادی نازک به نظر میرسد . این موها در سنین 2 تا 3 سالگی بدین شکل ظاهر میشوند . در جنس نر پرهای دم به علت داشتن عضلات نسبتا قوی میتواند بصورت چتر ( بخصوص در مواقع ابراز تمایلات جنسی ) درآید که بوقلمون نیز مانند طاووس از این نظر شهرت دارد .